Maandag 13 september 2010 - Aan het werk .......

Gisteren was het geen zonnige dag, dat in tegenstelling tot vandaag. Prachtig zonnig weer. Dus iedereen steekt een handje uit om op te ruimen. Oh, ja, het biervat is nog steeds niet leeg!

Er wordt ook gezellig gezamelijk gegeten.

Zondag 12 september 2010 - Het feest is voorbij, dus ..... opruimen ?!

Ja, het feest is voorbij en iedereen is vermoeid. Dat opruimen kan nog wel een dagje overslaan. Wij hebben om 5 uur de laatste tonen van de muziek gehoord. Toen lagen wij al even in bed. De broers van JW hebben in het hooi geslapen. Het bruidspaar heeft toch maar de echtelijke sponde opgezocht. Leek ons ook wel het beste.

Alle nog aanwezige familieleden en vrienden druppelen de (voormalige) feestzaal binnen. De kinderen mogen wafels bakken en de biertap moest ook nog leeg. Tevens kunnen JW en Margreet de cadeaus uitpakken onder het toeziend oog van de aanwezigen.

Op het verlanglijstje had ook nog een vriendje voor de ezel Doris gestaan. Maar ja zoiets pak je niet zomaar in een vetvrij papiertje. Tot de verrassing van iedereen werd er toch zoiets aangeboden. Vrienden van JW en Margreet boden hun pasgeboren veulen aan. Dat was toch even spannend. Het 'merk'van het veulen weet ik niet meer, maar het is een klein soort en zijn naam is Alaska.
En dit is Doris:

Zaterdag 11 september 2010. De grote dag is toch aangebroken.

Het is stralend weer. Net zo stralend als het bruidspaar. Om 11 uur komt JW aanbellen en komt Margreet naar buiten. Dat is het grote fotomoment. Er zijn al veel gasten. In de campingruimte is het een drukte van belang. Iedereen moet er op z'n mooist uitzien. Gelukkig is er een toiletcontainer met douches op het campingterrein bijgezet. Dat is wel nodig.

Om 3 uur worden we verwacht op het stadhuis. De kinderen gaan op de versierde wagen achter de trekker. Daarachter komen weer de auto's van de gasten. Dus het is een hele stoet. Bij de mairie staat de burgemeester al te wachten. De meeste gasten moeten buiten staan, want de ruimte is erg klein. Alle ramen staan wijd open, zodat iedereen toch mee kan luisteren. Zoals gebruikelijk in Frankrijk is het een korte ceremonie. Een heleboel officieel gepraat. Maar absoluut geen grappige verhaaltjes. Maar Margreet mag zich dan toch mevrouw Coppoolse noemen.

Dan na allerlei fotomomenten naar de naastgelegen kerk. Het is een katholieke, en enige kerk in het dorp. Maar ze mag gebruikt worden voor deze protestante dienst. De dienst is 2-talig.


Na deze prachtige dienst gaan we onder luid getoeter (Frans gebruik) terug naar La Charpenterie. Nu kan het feest beginnen!


Het is al laat als JW en Margreet Coppoolse alle gasten kunnen bedanken en het is nog veel later als zij in het (buiten) gereedstaande bed kunnen duiken.

Vrijdag 10 september 2010. Nog 1 dag te gaan ….... !

Margreet en JW beginnen nu toch een ietsiepietsie zenuwachtig te worden. Zullen vooral de bloemstukjes en het bruidsboeket op tijd klaar zijn? Die maakt Margreet allemaal zelf.
Er wordt door iedereen hard gewerkt.




Gelukkig is er nog tijd om gezellig wat te drinken, want het weer is erg geschikt voor zoiets. Buiten staat een grote en een kleine partytent. Oude kabelhaspels dienen als statafels. Het terrein staat vol met stoelen. De receptie zal erg druk worden is de verwachting.
En zoals te zien wordt er ook aan de kinderen gedacht.

Donderdag 9 september 2010. Het schiet al op.

Vandaag ga ik de hangaar versieren. Aan de takken welke in de verlichting hangt bevestig ik orchideeën. Later komen er nog ballonnen in. In de kleuren wit/groen. Dat zijn de hoofdkleuren van het feest. Daarvoor hebben we nog wel een reformladder moeten kopen. Die was toevallig in de aanbieding.
Onderweg kwamen we nog een oma tegen met 2 kindjes in een wagen. Die was al ver van huis.

De hangaar wordt dichtgemaakt met hooibalen. Anders zou het 's-avonds wel eens wat te koud kunnen worden. De tafels worden hierna neergezet. De trateur zorgt verder voor de aankleding van de tafels. Margreet heeft mooie tafelstukjes gemaakt.

Alle bloemwerken worden door Margreet zelf gemaakt en dat is veel werk. Nu blijkt wel dat zij het diploma 'meester bloembindster' heeft.

Woensdag 8 september 2010. Er is altijd wat te doen.

Er komt steeds meer familie van Margreet aan. En de 'Blommetjes' hebben een grote familie. Zij zijn wel gewend om de handen uit de mouwen te steken. Ook moet er gewerkt worden aan de nieuwe kippenschuur. Op 3 oktober komen daar de eerste kuikens in. Ook de familie Coppoolse weet van werken. Samuel en Daphne zijn de muren aan de achterkant van de boerderij aan het sausen, want daar zou in eerste instantie de receptie plaatsvinden.

De zoons werken mee aan de kippenschuur. Gezien de onregelmatigheid van het eten besluiten we op ons zelf te eten. De werkploeg zit soms om half 3 pas te eten den dat is voor ons wel wat laat. Al met al is het wel gezellig om met z'n allen aan de gang te zijn. Ikzelf ben gevraagd als hoffotograaf de voorbereidingen te fotograferen. En dat doe ik met plezier.

Jennie is "ingehuurd" om op de tweeling te passen. En dat is haar wel toevertrouwd. Flesje geven, wandelen in de omgeving. Oma heeft het naar 't zin.

Dinsdag 7 september 2010. De eerste 'werkdag'.

Na eerst wat boodschappen in Lorris gedaan te hebben zijn we begonnen met helpen de boerderij bruiloftsgereed te maken. Er was al aardig wat hulp. Maar er moest ook veel gebeuren. De 'hangaar' (open boerenschuur) moest opgeruimd worden. Hier zou het diner voor 140 gasten worden geserveerd. Het terrein opknappen. Ik ben begonnen met grind te storten en uit te harken op de kale plekken voor de woning. De receptie zou buiten voor de boerderij worden gehouden, dus dat moest netjes zijn. Het was prachtig weer dus konden we met z'n allen buiten lekker eten.

Maandag 6 september 2010. Op weg naar Frankrijk.

Na het ontbijt en een hartelijk afscheid zijn we rond 9 uur vertrokken. Margret kwam ook nog even langs en had voor Jennie een heerlijk stuk lavendelzeep. De reis door Zwitserland was prachtig. Door files werden we door de TT omgeleid, maar dat werd een prachtige tocht en snel. Pas in de buurt van Basel kwamen we op de snelweg.

Om 4 uur waren we op de camping 'La Charpenterie' van het bruidspaar Jean-Willem en Margreet. De ouders van Margreet waren er al en hebben geholpen de caravan op de plaats te zetten. We waren wel blij in onze eigen omgeving te zijn en in ons eigen caravan bed te kunnen slapen. Het werd niet laat.

Donderdag 2 t/m zondag 5 september 2010

De dagen zijn prachtig. Soms is het in de schaduw nog fris, maar al met al is het mooi en aangenaam. Natuurlijk moeten we zo nu en dan boodschappen doen. Dat gaat met Ursula wat langzaam, maar het is nu haar enige uitje. Op donderdag eten we in het naastgelegen restaurant met, voor mij, een flink glas bier. Het eten is daar prima en aangepast aan de bewoners van het huis. En dat is voor ons ook voldoende.

Op vrijdag verzorgt Ursula het diner. Het is een echt Duits gerecht. Gekookte kip met noodles. Dat smaakte buiten verwachting erg goed.

Op zaterdag waren we uitgenodigd door de dochter Margret voor een bbq. Het huis hadden we vorig jaar al bewonderd, maar toen was de tuin nog niet klaar. Nu, ook deze is prachtig geworden. Het eten was heerlijk.

Zondag zou erg rustig worden. Dan kun je niet veel ondernemen. Nina, de (Russische) huisverzorgster had ons aan het eind van de middag uitgenodigd. Tenminste zoals Ursula dat begrepen had. Jennie had dus zelf het eten verzorgd. Toen wij nog aan het eten waren ging de telefoon. Nina vroeg zich af waar wij bleven. Zij had ons voor het eten uitgenodigd en had ons tussen 12 en 1 verwacht. Het was nu kwart over 1. Dat was dus een groot misverstand. Wij zijn er wel geweest en hebben ook nog wat gegeten. Men kan de gastvrouw toch niet laten zitten. Al met al werd het een gezellige middag.

Woensdag 1 september 2010. Op naar Duitsland

Zoals aan Ursula belooft gaan we haar voor enige dagen bezoeken. Ursula is een oude Duitse buurvrouw. Dat moet even uitgelegd worden. Zij was bevriend met onze buurman Paul Moonen in de tijd dat wij in de A.Ariensstraat woonden. Ursula en Paulwoonden afwisselend in Duitsland en Nederland. Inmiddels is Paul al jaren dood. Wij hebben hem beloofd de contacten met Ursula te blijven onderhouden. Minsten eens per jaar gaan we naar haar toe voor enige dagen. Zij is ondertussen al 88 jaar oud en heeft allerlei ouderdoms gebreken. Zij woont nog steeds zelfstandig, zij het niet meer in haar oude (grote) huis. Daar woont nu haar dochter Margret en zij zelf woont in een bejaarden woning met alle verzorgende gemakken. Erg mobiel is zij echter niet meer.
Jestetten ligt aan de zuidrand van het Zwarte Woud op de grens met Zwitserland. De dichtstbijzijnde grote stad is Schaffhausen (CH). Het ligt als een Duits schiereiland in Zwitserland in het Kreis Waldhut-Tiengen. Deze plaats ligt bijna 40 km westelijk.Het is een prachtige streek met als grote toeristische actractie de watervallen van Schaffhausen. Zo is dit bekend, maar eigenlijk liggen deze watervallen in Rheinfall.

De reis ging voorspoedig. Om 6 uur vertrokken met een kleine stop in de buurt van Rotterdam om het vignet van Rob jr over te nemen. Het was erg goed weer en van de vrachtwagens hadden we ook niet veel last. Onze TT heeft ons netjes om de lange files heen gestuurd. Om 15.30 uur waren we in Jestetten. We waren wel moe. Dus vroeg naar bed gegaan. Zoals gebruikelijk was de Gaestezimmer keurig verzorgd.

Woord vooraf

Zoals bij ons bekend, hadden we in Jestetten geen internet dus hebben de volgers een lange tijd niets gevonden. Bij ons bruidspaar in Frankrijk was wel internet beschikbaar maar door alle drukte ben ik niet in de gelegenheid geweest iets op het blog te zetten. Toen ik op een avond wel verbinding had, was deze zo slecht dat ik niet kon uploaden.
Ik wil mijn verhaaltjes wel met wat foto's illustreren. Nu vandaag (15 september) is het een regenachtige dag en ben ik in de gelegenheid wat te schrijven. Ik ga mijn best doen, maar zal wel eens wat vergeten. Bij voorbaat mijn excuses hiervoor.

Voorjaarsreis 2010

Zoals beloofd zou ik nog wat gegevens over de afgelopen reis publiceren.

Wij zijn op 21 maart vertrokken en op 20 juni waren wij weer terug. In totaal hebben wij 5.767 km afgelegd, waarvan 3.740 met caravan.
Het gemiddelde benzineverbruik was 1 ltr : 8 km.
Op 10 campings hebben wij 1 of meerdere nachten doorgebracht.
Onze verst afgelegen camping was Bonterra Park in Benicassim (Spanje).

Bezochte campings:

1. Arlon (B), Officiel, CCA 364; simpele passanten camping. Caravans in rij op grindpad.
2. Saint-Geosmes/Langres (F), La Croix d'Arles, CCA 1110; passanten camping. Vrij om te staan. Receptie alleen 's-avonds open.
3. Orcet (F), Le Clos Auroy, CCA 1214; nette camping, geschikt voor langer verblijf. Let op: Campingcard pas na 1 april geldig.
4. Narbonne (F), camping La Nautique, CCA 1447; nette camping met privé sanitair, geschikt voor langer verblijf.
5. Cambrils (E), Joan Cat.2, CCA 1577; nette camping, direct aan het strand gelegen, geschikt voor langer verblijf.
6. Benicassim (E), Bonterra Park, CCA 1571; zeer nette camping, 300 m van strand, geschikt voor overwinteren.
7. Mendigorria (E), Errota - El Molino , CCA 1627; nette camping,geschikt voor langer verblijf.
8. Messanges (F), De La Cote, CCA 1046; nette camping onder vriendelijk beheer, geschikt voor langer verblijf.
9. Couhé (F), Les Peupliers, CCA 992; zeer nette, parkachtige camping, geschikt voor langer verblijf.
10. La Charpenterie (F), la Charpenterie, SVR 195; leuke boerencamping in vol bedrijf. Zeer geschikt voor rustzoekers.

In september a.s. gaan wij weer op stap richting Frankrijk en Duitsland.

Stay tuned !

Zondag 20 juni 2010 - Thuis - einde vakantie.

We rijden even voor 9 uur weg. 600 km te gaan. De reis gaat zeer voorspoedig. Het is niet druk op de weg, maar ja, het is ook zondag.
Om half 4 zijn we bij Rob in Barendrecht. Die had gevraagd of we langs wilden komen om de nieuwe tuin in te wijden. Die is prachtig geworden. Jammer genoeg was het weer niet goed genoeg om er ook in te zitten.



Tgv vaderdag kreeg ik 2 boeken. Van Ingrid '90 jaar MLD' en van Rob 'Bernhard. Een verborgen geschiedenis'. Dat wordt smullen.
Na het eten gaan we echt naar huis.
Het zit er weer op. Het was, ondanks de diefstal, en zonder Droopy toch een goede vakantie.
Hierna zal ik nog een bericht publiceren met wat cijfers en de bezochte campings.

Lezers bedankt!

Zaterdag 19 juni 2010 - Opruimdag.

Gezien de beslissing van gisteren is het nu zaak de schotel te bevestigen aan de muur van de boerderij. Gelukkig zit er nog wat ijzer aan de muur. Door daar tussen een pijp te bevestigen kan de schotel goed geplaatst worden. Iedereen blij.
Nu de spullen die naar huis mee moeten in de auto krijgen. Dat is nogal wat. Wat slepen we allemaal niet mee. Maar ook dat komt goed.
's-Avonds nog gezellig zitten bomen en drinken in de woonkamer.

Vrijdag 18 juni 2010 - La Charpentiere.

Zoals gezegd rijden we naar de camping van JW en Margreet. We nemen de peage. De TT geeft 2 uur verschil in het rijden secondair en tol. Met caravan is dat natuurlijk nog langer. Dus rijden we snel. Om half 2 zijn we er al. Er staat 1 caravan. De familie is niet thuis, dus gaan we maar ergens staan. Tegen de avond zijn JW en Margreet terug. De reacties waren erg leuk. Zij wisten natuurlijk niet dat wij zouden komen. Na het eten hebben we in de caravan nog uren zitten kletsen onder het genot van een fles wijn.

We mogen de caravan laten staan omdat we in september er toch voor de bruiloft er weer zullen zijn. Dat scheelt ons 1 stop minder. Dan vertrekken we zondag en zijn dan ook thuis. Tevens besluiten we de satellietontvanger en schotel hier te installeren. Wij hebben dit toch niet nodig. En dan kunnen de camping gasten naar het voetballen en de Tour de France in het Nederlands kijken.

Woensdag 16 en donderdag 17 juni 2010 – Regen, regen, regen.

Bij het opstaan is het zwaar bewolkt. Het ziet er wel naar uit dat het gaat regenen. Wat te doen? We zullen maar richting Poitiers rijden en dan zien we het wel. Vlak voor Poitiers zien wij een inmens winkelcentrum van Auchan. Met alles erop en eraan. Ondertussen is het echt gaan regenen. Wij zijn in ieder geval onder de pannen. We eten zalm bij Flunch. Die smaakt prima. De verwachtingen vwb het weer waren toch anders. Zo te zien zitten wij precies in het rand gebied. Het regent de gehele avond en het begin van de nacht.

Vandaag, donderdag, regent het weer. Het wordt wel droog maar ziet er nog steeds dreigend uit. Pas tegen 4 uur wordt de hemel lichter. Er komt zelfs nog wat zon. Koud is het niet. We doen een rondje camping. Het is een parkachtige camping. Goed onderhouden. Een mooi zwembad met super glijbanen. Het is vol op deze camping tussen 19 juli en 18 augustus. Erg leuk voor kinderen.
Het is bijna half 8 en het is nog steeds droog.
Morgen gaan we naar La Charpenterie, de camping van Jean Willem en Margreet. Hopelijk houden we het tijdens de rit droog.

Dinsdag 15 juni 2010 – Op weg.

Het heeft de afgelopen nacht behoorlijk hard geregend. Gelukkig was het bij het opstaan droog. Dus kregen we alles droog binnen. De zon schijnt.

De route naar cp les Pleupiers in Couhe is perfect. De A/N10 is prima te rijden. De eerste 200 km heerlijk met een zonnetje. Daarna gaat het regenen. Veel last hebben we er niet van. Om half 3 zijn we op de camping. Ziet er goed uit. Het sanitair is brandschoon. Dwars door de camping stroomt een riviertje met prachtig waterplanten. We staan aan de rand met een mooi uitzicht op het water. Je kan (als je een hengel aan boord hebt) vanuit de plek van je plaats zitten vissen. We kunnen jammer genoeg maar (te) kort buiten zitten. Het begint weer te regenen. Volgens de berichten zal het wel beter worden.

Maandag 14 juni 2010 – Regenachtig.

Morgen zullen we vertrekken naar Couhe, een dorpje zo'n 35 km zuid van Poitiers.

Vandaag gaan we noch wat van de omgeving verkennen. We gaan richting Capbreton, een zeer bekende badplaats aan de Atlantische oceaan. Maar zover komen we niet. We ontdekken een aardig plaatsje even voor Capebreton. Maar het is natuurlijk veel van hetzelfde. Op de terugweg gan we gezellig ergen eten. In de weblog van J&E werd het eten van mosselen gememoreerd. Daar had ik nu eindelijk ook wel trek in. Dus heb ik heerlijke mosselen gegeten. Jennie deed het met een salade en een konijnenbout. Ook erg lekker. Uiteindelijk waren we best wel wat later op de camping. Ondertussen was het wel gaan regenen. En zo is het gebleven. Tussen de buien door heb ik de buitenboel een beetje opgeruimd.

Zondag 13 juni 2010 - Wandelen.

De weersvoorspelling voor dit gebied is niet erg positief. Als we opstaan is het bewolkt, droog en een prettige temperatuur. We besluiten vandaag te gaan wandelen. Het wordt lopen in noordelijke richting naar Messanges door een bosgebied. Bij het begin van de duinen en het strand gaan we op een picknick plaats ons brood opeten. Er wordt hier veel aan planksurfen gedaan. De parkeerplaatsen staan vol met campers waarin jonge sportieve jongens en meiden verblijven. Op het strand gaan we in zuidelijke richting langs de kustlijn. Het is afnemend tij, dus het lopen gaat prima. Het hoogte verschil in de getijden is hier 4 meter. In de duinen staat een grote semafoor van de franse marine. Imposant.
Het is nog steeds erg bewolkt met dreigende wolken, maar het blijft droog. In Vieux Boucau lopen we via de bossen weer terug naar de camping. Dit soort wandelingen deden we vroeger veel vaker. Maar toen hadden we Droopy.

Zaterdag 12 juni 2010 - Bezoek aan Vieux Boucau en de markt.

Het is bewolkt met zo nu en dan een zonnetje. Het is vandaag markt in Vieux Boucau, een dorpje op 1500 m van de camping. We ontdekken een prachtig dorpje met echt een vakantiesfeer. Het centrum is een lange straat tot aan een binnenmeer, welke weer uitkomt op de zee. Het is erg druk. De markt is een verademing in vergelijking met de ons bekende Spaanse markten. Gezellig, veel lokale producten. Ik voel me weer een beetje 'thuis'. Nu hier te lopen voel ik me toch meer aangetrokken tot Frankrijk. Het zal ook wel iets met de taal te maken hebben, maar toch.... Hierbij komt noch wel dat het Spaans hier nog voldoende gehoord wordt. Ook een arena ontbreekt niet, maar de stieren gaan niet dood. Al met al hebben wij een fijne dag in een erg mooie omgeving en een sfeervolle camping. Niet groot, mooie plekken, keurig sanitair en een mooi zwembad. Met onze eigen merels, die (bijna) uit je hand eten.

Vrijdag 11 juni 2010 - Even aan het werk.

Bij het opstaan was het gelukkig droog. We besluiten de caravan te verplaatsen. De ontvangst van het TV signaal is slecht. Door een paar plaatsen te verschuiven hebben we beter zicht op het zuiden. En de luifel is er toch nog af.

Na de verhuizing gaan we de luifel repareren. Nou, ja repareren, er moet 1 schroefje/popnagel in. Door de goede contacten op de camping blijkt er een complete bedrijfsbus met alles erop en eraan beschikbaar te zijn. Het probleem is snel opgelost. We schuiven de hoes nu in de metalen peesrand. De kunststof rand wil ik niet meer gebruiken. Die gaat onder grote trekkracht open omdat het enigszins flexibel is. Daar moeten we met de Wit nog maar eens over praten. Dan nog schoonmaken want hij lag gisteren in de modder. Om 1 uur zijn we helemaal geïnstalleerd.

Later in de middag gaan we nog even boodschappen gedaan.

Morgen gaan we de omgeving echt verkennen.

Donderdag 10 juni 2010 - Prachtige reisdag.

Vanmorgen om half 10 rijden we weg. Het is goed weer, half bewolkt en niet te warm. In Spanje gaat de reis voorspoedig. Vorig jaar zijn we op de heenweg via de tol naar de Spaanse grens gereden.

Hadden we nu maar vanaf de Franse grens ook de tol genomen. Die Fransen hebben rotondes tot een nationaal cultureel product verklaart. De route was prachtig Langs de kust, leuke witte (vakantie) dorpjes, maar rotonde op rotonde. Als de TT aangaf dat we pas over 2 km een rotonde tegen zouden komen hingen we de vlag uit. Normaal was het om de 400 of 500 meter. Met een losse auto is dat niet zo'n probleem, maar met caravan is het werken. Elk dorp moet minimaal aan het begin en aan het eind een rotonde hebben. Maar goed we zijn er gekomen,

En dat is de moeite waard. Cp la Cote ligt dicht bij het strand en de super U is vlakbij. Veel wandel en fiets mogelijkheden.

Er staat wel veel wind. Dit heeft geresulteerd dat de luifel uit de peesrand is geschoten. De schade is miniem, maar in de regen kun je niet zo veel. Want het regende na zessen behoorlijk hard. En het is blijven regenen. Morgen maar verder kijken.

Woensdag 9 juni 2010 – Laatste dag in Mendigorria.

Het heeft de gehele nacht min of meer geregend. Tegen 10 uur vanochtend werd het droog. Zo nu en dan een mager zonnetje. De temperatuur is aangenaam. 20 graden. We besluiten morgen naar Messanges aan de westkust van Frankrijk te gaan. Hoe het weer daar is kunnen we nog niet zeggen omdat we op de plek geen internet hebben. Daarvoor moet ik naar de receptie. Dat zal ik in de loop van de middag gaan doen.

Dinsdag 8 juni 2010 – Rondje omgeving.

We staan, voor ons doen, vroeg op omdat we naar Tafalla willen rijden. Het is een prachtig tocht. Het landschap is hier erg mooi. Het plaatsje Tafalla heeft ook z'n charmes. Leuk om dit te zien. Hierna rijden we binnendoor naar Pamplona. Om half 2 zitten we daar heerlijk te eten. Een heerlijke paella, entrecote met frietjes, ijs toe en een heerlijke fles lokale rosé. Dan hoeft Jennie vanavond niet te koken.

Ondertussen is het 27 graden en drukkend. Daar moet regen of onweer van komen. Gelukkig wordt het geen onweer, maar wel regen.

Maandag 7 juni 2010 – Wasdag

Om 8 uur vertrekken Jacques en Ellen richtingFrankrijk op zoek naar Wil en Cock. Maar dat zal geen probleem zijn. Voor ons is het nog wat vroeg, dus duiken wij nog even tussen de lakens. Als we uit bed komen schijnt de zon al. Dat is mooi voor de geplande wasserij. We wassen nu voor de caravan. Het water kan zo weglopen in het centrale putje. Het drogen is geen probleem want het is behoorlijk warm geworden. Om 1 uur ligt alles bijna in de kast.

We gaan vandaag niet weg. Het is drukkend warm. We moeten ons wel verplaatsen om in de schaduw te blijven. Er mag nog steeds niet gezwommen worden. Men is nu bezig de glijbaan en de muren te schilderen. Een Engelsman was er tussendoor geglipt en heeft toch gezwommen en vertelde dat het water wel koud was. Dat kan ook niet anders.

Aan het begin van de avond krijgen we een SMS'je van J&E. Het is een zware tocht geweest maar zijn goed aangekomen. Zijn wel nieuwsgierig waarom het zo'n zware tocht is geweest.

Ivm de warmte eten we erg laat, maar dat mag de pret niet drukken

Zondag 6 juni 2010 – De helft koeler.

Als we opstaan is het 16 graden met zo nu en dan een zonnetje. Maar echt koud zal het niet worden.

Om half twaalf gaan we met z'n vieren wandelen naar Mendigorria, het dorpje waar de camping aan ligt. Het dorp ligt langs een berg met op de top een kerk. (Hoe kan het ook anders). Bij het beklimmen van het dorp blijkt dat mijn conditie toch wel erg slecht geworden is. Daar moet ik na thuiskomst toch wat op vinden. Hijg, hijg. Ik schiet veel plaatjes. Straks kijken we wel wat het geworden is.

Om 12 uur begint de kerkdienst dus durfen we niet naar binnen. In de straten zijn veel balcons afgedekt met witte doeken met een rode rand. Bij navraag blijkt dat er na de kerkdienst een processie door het dorp zal gaan. Zo te zien zijn er diverse stops want hier en daar staan er hier en daar altaartjes langs de route.

Terwijl wij bij de kerk staan te kijken komt er een vrouw naar ons toe, die net een klim naar boven had gemaakt en ook adem te kort kwam. Maar dat lag aan het roken wat ze deed, vertelde ze. Alhoewel zij geen woord over de grens sprak en wij geen Spaans kwamen we toch in gesprek met elkaar. Zij begon dingen over klokken te vertellen en over de zonnewijzer met leuke vragen. Daar hadden wij door het taalprobleem niet altijd gelijk een antwoord klaar. Maar we zijn er uit gekomen. Aan het eind van het gesprek dat de kerk gebouwd was met wijn. Dat riep bij ons natuurlijk vragen op. Hoe zat dat dan.

Wel in de tijd dat de kerk gebouwd is was water schaars. (En nu nog denken wij) Wijn was er in voldoende mate aanwezeg. Dus heeft men het benodigde water vervangen door wijn. (Waar kennen wij dit verhaal toch van?) Zo ziet men maar hoe een toevallige ontmoeting kan verlopen.

In de middag houden wij het rustig. De temperatuur is aangenaam. Niet te warm. Jennie en ik hebben besloten Jacques en Ellen uit te nodigen voor een bbq'tje. Veel hadden we niet in huis, maar na afloop moesten we concluderen dat er zelfs nog vlees over was. Het is erg gezellig geworden. Jacques en ik hebben de afwas verzorgd.

Morgen gaat de familie weer weg. Wij hebben ons ontzettend geamuseerd met Jacques en Ellen. Voor hen was het ook een leuke onderbreking.

Zaterdag 5 juni 2010 – Zeer warme dag.

ls wij wakker worden is het buiten al 20 graden. J&E zijn al op. Na de gebruikelijke ochtend rituelen blijkt het al snel dat het erg warm gaat worden. Rond het middag uur is het al 30 graden. De hoogst gemeten temperatuur in de schaduw wordt 33 graden. Dat is puffen op zoek naar schaduw. Regelmatig van plek verwisselen. En veel drinken. Jammer genoeg is het zwembad nog niet vol genoeg met water zodat er vandaag in ieder geval niet gezwommen kan worden. Op de camping is het behoorlijk druk, vooral met weekend vierende Spanjaarden.

Tegen de avond komen er donkere wolken opzetten. Dat wordt onweer. De eerste bui trekt echter zonder lawaai voorbij. Even voor 9 uur breekt het dan toch los. Dikke druppels, heftige slagen en windvlagen. We zitten droog. In de caravan blijft het ondanks de afkoeling toch erg warm. Gedurende de nacht regent het zo nu en dan, maar zonder onweer.

Vrijdag 4 juni 2010 - Bezoek aan Estalla.

Gisteravond kregen wij een SMS'je met de mededeling dat Jacques en Ellen ons morgen komen verblijden met hun verblijf hier. Dat is leuk. Ons plan is om vanmorgen naar Estella te gaan. Dit is ook een pelgrimsplaats langs de route. Maar wel groter dan Puente le Reine. Ook dit is wel aardig maar haalt het niet bij gisteren. We hebben heerlijk op een terrasje gezeten met allebei een bocedilla en wat te drinken. Barry belde ook nog om de kinderen even met ons te laten spreken. Jammer genoeg stonden we in een heel smal straatje waar bouwvakkers nogal lawaaierig aan de gang waren. Dus sommige stukken van het gesprek konden we niet volgen. Het was in ieder geval leuk de kleintjes weer te horen vertellen. De vraag werd gesteld 'waarom blijven jullie zo lang op vakantie?'. Ja wat moet je hierop nu antwoorden. Niet omdat wij het leuk vinden zo lang zonder kleinkinderen te zijn. Wat ons betreft zouden ze mee mogen, maar dat gaat nu eenmaal niet. We hopen ze over een paar weken weer te zien.

Bij terugkomst op de camping bleken Jacques en Ellen reeds geintalleerd te zijn. Zij zijn zonder Cock en Wil. Zij hadden besloten naar een andere camping ten westen van Pamplona te gaan. Op die camping hebben wij vorig jaar gestaan.

Het is fijn ze na zo'n lange tijd weer te zien. Zij vonden deze camping erg mooi. Daar zijn wij het helemaal mee eens.

Er bleek natuurlijk veel te vertellen te zijn, over en weer. En met een glaasje wijn gaat dat natuurlijk nog makkelijker. Er waren plannen om nog het een en ander te doen, maar ze waren toch te moe, dus zijn zij niet te laat naar bed gegaan.

Technisch gezien (bandbreedte?) is het nog steeds niet gelukt foto's te uploaden. Die volgen nog.

Donderdag 3 juni 2010 – Bezoek aan Puente la Reina

Puente la Reina (Koninginnebrug) is een dorpje aan de al 1000 jaar oude pelgrimsroute naar Santiago de la Compostela. Eigenlijk komen 2 routes vanuit Frankrijk hier tesamen. En dat merk je ook. Veel wandelaars. Alle winkeltjes in dit zeer pittoreske dorp hebben wel iets te koop wat hiermee te maken heeft. En natuurlijk is de kerk (de kerk van St. James) een belangrijk punt in deze route. Deze kerk stamt uit de 12e eeuw. De kapel is bekleed met goud/brons kleurige beelden wat het wel donker maakt. Maar het ziet er prachtig uit.
Op de torenkrans zitten twee ooievaars. Vermoedelijk met jongen, maar dat hebben we niet goed kunnen waarnemen. De brug, net buiten het dorp, over de Arga, is een van de best bewaarde bruggen in Spanje van de 11e eeuw in Romaanse stijl. De pelgrimsroute loopt over deze brug. Het dorp is naar de brug genoemd.
De temperatuur loopt alweer aardig op en is rede om naar de camping te gaan. Een aardig windje en wat te drinken houdt ons aardig koel.