Op reis met Jan, oktober 2011

Maandag 17 oktober 2011


Zoals al eerder afgesproken zou ik de week van 17 oktober weer eens een reisje met mijn schoonzoon Jan maken. Doordat hij pas laat was teruggekeerd van van zijn vorige reis werd mij verzocht om 1700 uur op maandag in De Meern (de thuisbasis van Berbee) te zijn. 

Marco, Jennie en ik waren met onze kleinzoons die maandag onverwachts in Drievliet verzeild geraakt, dus werd het een half uurtje later. Dat maakt op een week rijden niet zo veel uit.

Thuisbasis Berbee

Marco bracht mij met zijn bolide naar De Meern. Om half zes was ik er. Pas om kwart over zes kon het laden van de planten beginnen. De trailer werd niet vol geladen want we moesten in België nog wat karren bijladen. Allemaal bestemd voor Rungis (Parijs).


Om even voor zeven uur vertrokken we. Twee uur later waren we op ons eerst laadadres in België (Lochristi). In de omgeving hadden we nog twee kleine ladingen te doen. Om elf uur rijden we richting Parijs




Dinsdag 18 oktober 2011

Onze vaste parkeerplaats

       
Midden in de nacht waren we in Rungis. Of was het al ochtend? (3 uur) Dit is de grootste groothandelsmarkt van Europa. Eigenlijk een dorp, waar je wel entree moet betalen. Hier wordt vis, vlees, groenten fruit, bloemen en planten verhandeld. De drukte begint om 5 uur in de ochtend. Je kunt wel zeggen dat het hier 24 uur per dag doorgaat. Veel restaurants op deze markt zijn dan ook 24 uur per dag geopend. Jan gaf mij een rondrit over het terrein. En ik heb lang niet alles gezien. Om half 4 gaan we slapen. We moeten straks koppelen. Onze planten worden verder vervoerd en wij nemen een volle trailer met wijn voor Noorwegen over. Het is de bedoeling dat wij dit in Rotterdam gaan lossen. Om half elf staan we op en gaan wat eten. Uiteindelijk vertrekken we om 13.30 met mijzelf achter het stuur richting Lille. Omdat we wijn vervoeren moeten de douaneformulieren in Lille worden afgehandeld. Om 5 uur zijn we ter plaatse en Jan gaat de papierwinkel laten afhandelen. Het is een troosteloze omgeving waar we staan met slecht onderhouden wegen en gebouwen.

Aan de kade van Lille

Het Noorden van Frankrijk heeft toch een stoffig en onverzorgd imago. In ieder geval in de steden.
Om tien over half 5 rijden we richting Rotterdam. Ik heb bijna drie en een half uur gestuurd, dus is Jan aan de beurt.
In verband met de wegwerkzaamheden en dus lange files rijden we vanaf Gent meer westelijk zodat we langs Roosendaal rijden. Het restaurant wat Jan wil bezoeken blijkt dicht te zijn. Later in de week horen we dat het 14 dagen geleden plotseling gesloten is. Failliet. Jammer.
Dan rijden we verder naar een beroemd wegrestaurant bij Moerdijk Kanters. Dat is een prachtige tent. Ziet er keurig uit. Daar zit je echt lux te eten. Daar kan je best met de hele familie naar toe gaan. En het eten is erg goed.

Om kwart voor tien gaan we horizontaal. Morgenochtend afleveren in Rotterdam (Europoort)






Woensdag 19 oktober 2011


Na de ochtendrituelen gaan we eerst maar een bakkie doen. We worden pas tussen tien en elf uur verwacht bij Tracco. Daar zal de wijn overgeladen worden in een container bestemd voor Noorwegen. Opvallend is dat de infrastructuur in het Europoort gebied nu niet bepaald effectief is. In smalle straatjes staan trekkers met containers te wachten om gelost c.q. geladen te worden. Dan moet je behoorlijk sturen om er op andere adressen nog in of uit te rijden. Maar om twaalf uur hebben we een nieuwe opdracht. We moeten naar Mooy Logistics in Hazeldonk.
Na geladen te zijn met sinaasappelen rijden we weer naar Parijs (Rungis). Het is inmiddels half drie en ik zit op de bok. Het is prachtig weer. Om zeven uur neemt Jan achter de betaling bij Arras het stuur over. We stoppen al snel om wat te gaan eten bij een Routier. Ook hier zijn de 'dames' met een kaars voor het raam aanwezig. Veel klandizie schijnt er nog niet te zijn. Maar het is nog vroeg. Het restaurant is erg gezellig. Typisch Frans. Met nostalgische gevoelens bestel ik couscous met kip. Daar heb ik goede herinneringen aan uit de periode dat wij in Frankrijk woonden. Dit blijkt echter een tegenvaller te zijn. Jammer. De voor- en nagerechten waren echter wel goed. En ik wil toch afvallen. Om tien uur zijn we op de losplaats op Rengis. 
We gaan lekker slapen want er zal pas tussen vijf en zes uur morgenochtend gelost worden.




Donderdag 20 oktober 2011

Dole, Rungis

Om vijf uur gaat Jan op onderzoek waar de lossers zijn. Die blijken van een ander bedrijf (Dole, u weet wel, van die zuidvruchten) te zijn en zullen pas om zeven uur beginnen. Dan dommelen we nog maar even door. Om acht uur zijn we weer leeg. Eerst maar even koffie gaan drinken. Om half elf krijgen we opdracht om richting Orleans te gaan rijden na eerst een retour pallet op te halen. Dat wordt wel even zoeken, want de hal nummers staan niet overal erg goed aangegeven. Om even voor half twaalf gaan we echt op weg. We moeten naar Saint Aignat alwaar we bietjes moeten laden. Voor de goede lezer, geen suikerbieten (die hebben we in Nederland genoeg) maar gekookte bietjes. Die zijn luchtdicht per 4 verpakt en kunnen zo het schap van de winkel in.
Om ongeveer half twee zijn we op het adres. 

De bietenboer

Het is een mooi en schoon bedrijf. Daar leveren ze ook gekookte aardappelen en dezelfde verpakking (luchtdicht). Er wordt snel geladen waardoor we om half drie al weer weg kunnen. Ondertussen had ik ontdekt dat wij maar 15 km van Margreet Blom (Coppoolse) vandaan waren. Tevens in de richting van onze terugtocht. Jan had er geen problemen mee en zo reden we naar La Charpenterie. Niet via het beruchte haakse bruggetje (lekke caravan band in 2009) bij Chatenoy, maar via Lorris.
Dat was een verrassing. Margreet zag een NL vrachtauto het terrein oprijden. Zij dacht, hé ze komen de warmtewisselaar zelf brengen. In de nieuwe stal moest deze namelijk vervangen worden. Toch voelde ze nattigheid, omdat er iemand uitstapte die de Nina, de hond, bij haar naam riep. Door de laagstaande zon kon zij het niet duidelijk zien. Maar een vreemde zou de hond nooit bij naam kennen. Na flink zoenen werden we natuurlijk binnen geroepen voor wat fris. JW was er jammer genoeg niet. Hij was bij zijn ouders in Arrabloy aan het werk. Ik heb Jan nog een rondleiding gegeven over het terrein. Kon hij ook even ruiken aan de kippen en kalkoenen. 

SVR camping 195, La Charpenterie

Margreet en Nina

Na een half uur moeten we weer verder. De bestemming is Elshout en N.Brabant.
Er moet natuurlijk onderweg wat gegeten worden. Dat doen in een routiertje even na Parijs. Dat was helemaal geen succes. De eigenaresse vond de 'harricots verre' erg aanbevelenswaardig. Of ze nog iets anders had zijn we niet te weten gekomen. Deze boontjes waren helemaal stuk gekookt en het vlees was behoorlijk vet. Nee, hier komen we niet meer.
Om negen uur vervolgen we onze weg met de bijrijder aan het stuur.
Rond Lille loopt het niet echt gesmeerd. Omleidingen, over afritten en opritten. Dat is allemaal éénbaans. Dat schoot niet op.
In de buurt van Gent moest het verkeer abrupt van drie banen naar één baan. Men was bezig bewegwijzering over de snelweg te plaatsen. Dat leverde een vertraging van 37 minuten op.




Vrijdag 21 oktober 2011


Om kwart over een staan we op Hazeldonk en gaan lekker pitten. Negen uur is het tijdstip van opstaan. Heerlijk bij Joost ontbeten. Het is nog wat mistig maar het belooft een mooie dag te worden.
Even voor half elf wordt de motor weer gestart en neem Jan de leiding. Erg ver is het niet en zijn we even na twaalven weer leeg. De opdracht luidt; kom maar naar huis (De Meern).
Toch is het werk nog niet voorbij. De combinatie wordt bijgetankt, gecontroleerd en gewassen. Het is een automatische wasstraat voor vrachtauto's maar daar gaat nog heel wat handwerk. inzitten. Zo is alles in ieder geval weer schoon.
Ja en dan moeten we nog naar huis. In verband met het niet beschikbaar hebben van eigen vervoer zullen we met de bus/trein reizen. We stappen op de bus naar Woerden. Dat gaat allemaal vlot. Op het station Woerden aangekomen blijkt dat de treinen tussen Utrecht en Leiden niet rijden. Wij worden geadviseerd met de sprinter naar Den Haag te reizen en dan verder nar Leiden. Dan blijkt tevens dat de OV-chip nog niet volmaakt is. Mijn chipkaart wordt niet geaccepteerd, terwijl ik er extra geld op heb gezet. Omdat de trein er al aan komt heb ik geen tijd om naar een loket te gaan. Dan maar zien waar het schip strandt. Tijdens de reis bedacht ik mij dat de OV kaart apart voor de trein geactiveerd moet worden, maar daarvoor was het te laat. De conducteur laat zich wel even zien maar controleert niet. Dus het schip strandt niet. Omdat de trein ook op station Ypenburg stopt bel ik Jennie met het verzoek mij daar op te pikken. Jan gaat dan alleen verder. Die zien we vanavond bij Ingrid wel weer.

Om bijna half zeven is mijn weektripje weer ten einde gekomen. 
Het waren wel geen spectaculaire ritten, maar toch leuk. We doen het hopelijk weer een keer!

Breed hé ?